Daha önceki yazılarımda ve podcast yayınlarında deglobalizasyon ve muhtemel sonuçlarından fazlasıyla bahsettik. Globalizasyon eğer bize son 20 senede deflasyonist bir ortamı getirdiyse, deglobalizasyonun da enflasyonist bir ortamı getirmesi sürpriz olmayacak. Devletler de buna bir hazırlık yapıyorlar gibi görünüyor…
Sizleri sıkmamak adına altının tarihine girmeyeceğim ama hepimizin bildiği gibi altın, tarihte bütün dönemlerde değerli saklama aracı olarak düşünülmüş ve bir çok kültür tarafından benimsenmiş bir yatırım aracı olmuştur. Bunu reddetmeye gerek yok; evlenirken altın, yeni bir çocuk doğduysa altın, sünnet olduysa altın alınır ve bu sadece Türkiye’de geçerli değil. Özellikle doğu toplumlarında değişmeyen bir kültür tabanı bulabilen bir yatırım aracından bahsediyoruz.
Bugün dünyada bir ayrışmadan ve değişimden söz ediyoruz. Ukrayna-Rusya savaşı, Çin-Tayvan-ABD gerginliği, Çin’in dünyanın ana üretim merkezi olması sebebiyle yarattığı tedarik zinciri sıkıntıları, ABD tahvillerindeki değer kaybı, petrol ve enerji krizi gibi yaşananlar neticesinde de enflasyon ve ekonomik kriz ortamıyla beraber ülkelerin farklı çözümler araması aslında daha büyük bir resmi bize gösteriyor, o da deglobalizasyon.
Yani, ülkelerin artık ABD güdümünde ve kontrolünde bir dünya düzeninden, ekonomi altyapısından ayrışması ve çok kutuplu bir dünya düzenine doğru yolculuk ediyor.
Bunu incelerken bakmak istediğim yer ABD tahvilleri ve ABD tahvillerine diğer ülkeler tarafından gelen yatırımlar. Aynı zamanda korele bir şekilde de altın rezervlerine bakış atmak. Buradaki ayrışmayı görmek uzun vadede paranın yönünü anlamak için faydalı olacaktır.
Yukarıdaki tabloda Çin’in 2012 senesinden bu güne ABD tahviller tarafındaki pozisyonunu görüyoruz. Düzenli olarak bir azaltma. ABD bugüne kadar dünyanın en önemli ekonomik gücü olarak aslında borcunu diğer ülkelere satabildiğini görüyorduk. Son 10 seneye baktığımızda ABD tahvillerine bağımlılığın Çin tarafında ciddi derecede azaldığını görebiliyoruz. En azından trend bize bunu gösteriyor.
Rusya’ya baktığımızda da aynı dönüşümü görebiliyoruz. Rusya da bu bağımlılığı neredeyse 0’a indirmiş durumda ve ABD tahvillerine rağbet gösteren bir ülke konumunda değil uzun süredir.
Bu tabii ki özellikle tahviller tarafındaki riskleri arttıran bir durum. ABD faizleri arttırırken ciddi bir borç yükü yaratıyor ve bunu da arzı sınırsız olan ABD tahvilleriyle aslında birilerine yüklemek durumunda. Bu borç satın alınırsa ABD krizleri daha kolay yönetebilir, borcunu daha kolay yönetebilir konumuna getirebiliyor.
Şimdi altın tarafını inceleyelim; Yukarıdaki tabloda Çin’i görüyoruz tekrardan. Çin’in altın rezervleri 2016 itibarıyla ciddi bir artış gösteriyor ve günden güne de artıyor. Yani aslında Çin ABD tahvilleri yerine Altın mı tercih ediyor? Peki, Çin bunu yaparken Rusya ne yapıyor?
Yine aynı şekilde Rusya’nın da son 10 yılda altın rezervlerini geliştirdiğini ve neredeyse 4 kat arttırdığını görebiliyoruz.
Fakat buradan yarın altın artacak gibi bir sonuç çıkarmak doğru değil. Çünkü Çin hâlâ ABD tahvillerini en fazla tutan ilk 3 ülkeden biri. 2021 Ekim ayı itibariyle de bu tabloyu incelediğimizde düzenli bir azalma görebiliyoruz. Ayrıca 1. sırada Japonya’yı görmemiz, 3. sırada İngiltere’yi görmemiz sürpriz mi oldu dersiniz?
2022 yılında merkez bankaları kararları ve stratejileri bazında baktığımızda durumu toparlamak için en alışılmadık 2 müdahaleyi yapan ülkeden bahsediyoruz. Belki de en riskli durumu alışılmadık piyasaya direkt müdahalelerle şimdilik ipten döndüren 2 ülke.
Bu açıdan ABD tahvillerine en bağımlı olarak ilerleyen 2 ülke olmak, böylesine bir kriz ve deglobalizasyon ortamında en mantıklı seçim gibi durmuyor. Fakat önümüzdeki dönemde de altın’ın bir alternatif olup olmayacağı hatta Rusya’ya uygulanan yaptırımlar sebebiyle de Rusya’nın alternatif bir petrol-altın değiş tokuşunu önümüzdeki dönemde masaya koyması hiç sürpriz olmayabilir.
-Kripto Mevsimi
Burada yer alan bilgiler yatırım tavsiyesi içermez. Bilgi için: Midas Sorumluluk Beyanı
