Merhaba sevgili Midaslılar!
Sıfırdan finansal özgürlüğe ulaşmış ve hayatlarının kontrolünü ellerine almış yatırımcıların hayat hikayelerine devam ediyoruz. Bu yazıda Baltimore’un arka sokaklarında büyümüş, fakir bir aileden gelip finansal özgürlüğe ulaşan Dave’in hikayesini ele alacağız. Dave 2017 yılında finansal özgürlük için yeterli portföy büyüklüğüne ulaştıktan sonra yarı zamanlı çalışmaya geçti. Aynı zamanda tam bir “outdoor spor” aşığı olan Dave; dağcılık, tırmanış, bisiklet, kano gibi sporlar yapıyor. Öyleyse başlayalım.
Çocukluk ve Gençlik Yılları
Dave çocukluğundan beri bir şeyler biriktirmeye bayılırdı. Bodrum katındaki garajda oldukça büyük bir bozuk para kumbarası vardı. Bunları koleksiyon amaçlı değil, tasarruf amacıyla biriktiriyordu. Tabii o zamanlar yatırım, enflasyon gibi kavramlardan habersiz olduğu için sadece biriktiriyor, paranın nasıl büyütüleceğini bilmiyordu. Küçüklüğünden itibaren hazzı ertelemeyi kendine bir kural edinmişti.
Üniversite yıllarında ilk kredi kartını aldı ve hiçbir zaman borcunu geciktirmedi. İlk yatırım deneyimi ise 1995 yılında Money dergisinde okuduğu bir makaleye dayanıyor. Paranın bazı yatırım araçlarına yatırılarak büyütülüp çoğaltılabileceği fikri ilk başta kendisine büyülü bir olgu gibi gelmişti. Böylece ilk excel tablosunu 1997 yılında oluşturdu ve 2024 yılına geldiğimizde hâlâ o ilk excel tablosunu kullanmaya devam ediyor. Her ayın ilk günü maaşını aldığında büyük bir heyecanla excel’e gelir/giderlerini işler ve net varlığının büyümesini hayranlıkla izlerdi.
İlk mezun olduğunda bir teknoloji startup’ında çalışmaya başlamıştı. İlk maaşı yıllık 20 bin dolardı ve bu maaş Baltimore gibi bir şehirde yaşamasına rağmen tek başına bir ev tutmasına yetmiyordu. Bu nedenle ilk evini, üniversiteden tanıştığı 3 arkadaşıyla paylaşımlı olarak tuttu. Kısa zamanda burasının kendine uygun olmadığını fark edip devlette bir iş aramaya başladı.
Tam bu sırada büyükannesi vefat etti. Dave’in büyükannesi, Baltimore’un en kötü ve suç oranı yüksek mahallesinde yaşıyordu. Vefatından sonra boş kalan eve hırsızlar dadanmış ve birçok eşyayı çalıp götürmüşlerdi. Dave, annesine buraya taşınmayı teklif etti. Annesi de faturaları ve aidatı ödeme şartıyla kira vermeden oturmasına müsade etti. Ev 1903’te yapılmıştı ve tam bir büyükanne eviydi. Muhiti biraz önce anlatmıştım. Dave neredeyse her hafta yeni bir silahlı soygun, cinayet ya da bıçaklama olaylarına tanık oluyordu. Fakat eski evinde ödediği aylık 400 dolar kira, burada yoktu. Şimdi ise geriye dönüp baktığında o eski evde yaşamayı kabul etmesinin bileşik getiri etkisinin 100 bin doların üzerinde olduğunu hesaplıyor. Bazen küçük fedakarlıklar, uzun vadede büyük sonuçları beraberinde getirmekte.
2008 Krizi
Büyükannesinin evinde kira vermeden yaşamaya başlayan Dave, nihayet devlette bir iş bulmayı başardı ve maaşı yükseldi. Aynı zamanda bir üniversitede ek iş olarak ders vermeye başladı. Böylece hızla artan tasarruf oranı ve birikimleriyle hisse senedi fonları almaya koyuldu. Maaşına zam geldikçe hayat standartlarını değiştirmedi ve bu durum yıllar boyu sürüp gitti. 2008 krizinde tüm arkadaşları hisselerini satıp nakite geçerken Dave, tasarruflarıyla daha da fazla hisse aldı. Sürekli kendisine “Bugünler de gelip geçecek ve dibi asla net olarak tahmin edemem” dediğini hatırlıyor. 2009 ve sonrasında portföyü boğa piyasasının da desteğiyle kendiliğinden büyümeye devam etti; fakat Dave’in aklında hiçbir zaman erken emekli olmak yoktu. Bunun için çok genç olduğunu düşünüyordu.
Yeni Sorumluluklar ve Yarı Zamanlı Çalışmaya Geçiş
İlerleyen yıllarda terfi etti ve yönetici kadrolarından birine getirildi. Sorumluklarını artıran bu yeni görevden pek hoşlanmasa da parası iyi olduğu için ilk yıllarda katlanmıştı. Fakat zaman geçtikçe hem iş stresinden hem de outdoor hobilerine yeterince zaman ayıramamasından dolayı yarı zamanlı bir pozisyon aramaya başladı. Böylece 2017 yılında tam zamanlı çalışmayı bırakarak haftada 20 saat işe gittiği yeni pozisyonuna başladı. Bu esnada aslında işi tamamıyla bırakacak kadar portföye sahip olduğunu yeni fark ediyordu. “Yanlışlıkla” finansal özgür olmuştu! Trinity Çalışması ve FIRE bloglarıyla bu esnada tanıştı. Yani finansal özgürlüğe ulaştıktan sonra aslında ulaşmak istediği seviyeye bilmeden ve hedeflemeden 45 yaşında ulaştığını fark etti.
Ekstrem Sporlarla Dolu Bir Hayat
Dave 2017 yılında yarı zamanlı çalışmaya başladıktan sonra hobilerine çok daha fazla zaman ayırmaya başladı. Dağcılık, tırmanış, bisiklet gibi sporları zaten yapıyordu fakat artık profesyonel anlamda yarışlara da katılmaya başladı. Hiç evlenmediği ve çocuğu olmadığı için zamanının büyük bir kısmını spora ayırmaya devam ediyor. Blog sitesinde her yıl kaç km bisiklet, dağcılık ve tırmanış yaptığını canlı olarak paylaşıyor. Yıllık ortalama 38-40 bin dolar civarında para harcayan Dave, aslında maaşlı çalışmayı tamamen bırakabilir fakat devletteki işinden elde ettiği yan haklar (sağlık sigortası vb.) ve sosyal olanakları nedeniyle haftada 20 saat çalışmayı sürdürüyor.
Ayrıca yarı zamanlı çalışmaya başladıktan sonra kalan boş vaktinde hobi olarak grafik tasarıma da başlamıştı. Bu hobisini zamanla ilerletti ve tasarımlarını satmaya başladı. Bu işinden de yılda 10 bin dolardan fazla gelir elde etmeye başlamıştı.
Sonuç
Peki, Dave’in hikayesinden çıkarmamız gereken ders nedir? Benim düşünceme göre genç yaşında vermiş olduğu önemli finansal kararlar, bileşik getirinin etkisiyle ileriki yıllarda onu yaşıtlarından fazlasıyla ileri taşıdı. Mezun olur olmaz kendisine güzel bir otomobil alabilir, büyükannesinin 1903 yapımı evinde oturmak yerine sıfır bir daire tutabilirdi. Konfor alanının dışına çıkarak kendisine bir kaldıraç yarattı ve bu kaldıraç farkında olmaksızın onu 40 yaşında finansal özgürlüğe ulaştırdı.
Bay Tutumlu
Burada yer alan bilgiler yatırım tavsiyesi içermez. Bilgi için: Midas Sorumluluk Beyanı
